TY - JOUR ID - 126139 TI - ازدواج بیمار در فقه مذاهب اسلامی JO - دوفصلنامه فقه مقارن JA - FM LA - fa SN - 2322-1976 AU - ابویی, حسین AU - محمدی یگانه, فهیمه AU - تولایی, علی AD - دانشیار گروه فقه و حقوق اسلامی دانشگاه یزد AD - دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه یزد Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 8 IS - 15 SP - 243 EP - 262 KW - ازدواج بیمار KW - مرض موت KW - فقه KW - مذاهب اسلامی KW - سد ذرایع DO - N2 - ازدواج شخص بیمار منجر به فوت و آثاری که بر آن مترتب می‌شود از مسائل اختلافی بین امامیه و اهل­‌سنت است. بررسی تطبیقی آراء فقها در این زمینه بیانگر آن است فقهای امامیه در ازدواج مرد بیمار، برای جلوگیری از ضرر رساندن زوج به وراث و ترتب آثار بر ازدواج وی، نزدیکی را شرط صحت ازدواج و ترتب آثار مهریه و ارث بر آن قرار داده­‌اند و در صورت عدم نزدیکی و فوت بیمار، عقد نکاح را باطل می‌دانند ولی مراد، بطلان حقیقی نیست، بلکه مراد آن است که احکام عقد نکاح مثل مهریه، ارث و عده وفات بر آن مترتب نخواهد شد؛ چرا که اگر مراد از بطلان، بطلان حقیقی باشد، خلف و دور لازم می‌آید. این در حالی است که فقهای امامیه صحت ازدواج زن بیمار و ترتب آثار عقد نکاح بر آن را مشروط به نزدیکی ندانسته­‌اند. جمهور فقهای اهل‌سنت به­‌جز مالکیه، ازدواج مرد یا زن بیمار را مطلقاً (چه نزدیکی صورت گرفته باشد، چه نگرفته باشد) صحیح دانسته و در صورت فوت زوج بیمار معتقدند زوجه مستحق دریافت مهرالمسمی و ارث است و زوج نیز در صورت فوت زوجه بیمار مستحق ارث است، فقهای مالکیه از مذاهب اهل­‌سنت، بین موردی که زوجه از بیماری مرد آگاه باشد و موردی که آگاهی نداشته باشد، قائل به تفصیل شده و معتقدند گرچه در هر دو مورد عقد ازدواج باطل است ولی در صورت عدم آگاهی، زوجه می‌تواند پس از بهبودی زوج از بیماری، مهریه خود را دریافت نماید. UR - https://fiqhemoqaran.mazaheb.ac.ir/article_126139.html L1 - https://fiqhemoqaran.mazaheb.ac.ir/article_126139_0b93d616bab7e21610df23f317e04cb1.pdf ER -